Wat was er nou eerst? De kip of het ei? Dit is net zo’n soort vraag als “Wat was er eerst? De rust en orde in mijn hoofd of de rust en orde in mijnatelier? Het is gewoonweg opvallend dat wanneer ik weer wat lekkerder in mijn vel kom te zitten, dit voor de mensen om mij heen als eerste te merken is aan hoe mijn omgeving eruit ziet. Wanneer mijn werkplek weer zichtbaar is en niet bedolven is onder een dikke laag meuk (papieren, speelgoed, onduidelijke kabeltjes, gereedschap etc.), dan weet iedereen dat het met mij weer de goede kant op gaat. Ikzelf ervaar het als weer ruimte hebben in mijn hoofd.
Want ruimte in mijn hoofd geeft ontspanning en energie. Dan zie ik weer kansen en heb ik ook weer de juiste energie en motivatie om deze kansen te onderzoeken en aan te pakken. Met ruimte in mijn hoofd zie ik oplossingen in plaats van problemen. Dan kan ik ook weer vooruitkijken en durf ik weer te mijmeren.
In het afgelopen jaar, het jaar waarin ik kampte met mijn burn-out, heb ik een aantal eenvoudige tactieken geleerd om dit proces van ruimte creëren positief te beïnvloeden.
Eén van de makkelijkere manieren is opruimen, radicaal opruimen, en om al die spullen die ik in geen tijden heb aangeraakt eens kritisch te bekijken. En bij al die spullen eens echt af te vragen of ik ze wel echt nodig heb. Want laten we eerlijk zijn. Waarom bewaar ik mijn lege verftubes, kapotte penselen en niet goed werkende stiften? Draagt dit bij aan mijn geestelijke of lichamelijke welbevinden? Word ik gelukkig van een bundeltje kassabonnetjes uit 2009? Word ik hier een creatiever en beter mens van? En soms vind je dan ineens tussen alle zooi echte schatten zoals een oud schetsboek vol goede ideeën, mooie oude foto’s, of de mastertapes van je afstudeerfilm. Voor deze schatten maak je ruimte, zodat zij je weer kunnen inspireren.
Om creatief bezig te zijn is voor mij deze ruimte in mijn hoofd noodzakelijk, het helpt mij om daadwerkelijk te scheppen. Ik kan dan aan mijn creatieve proces de hoogste prioriteit geven en laat ik mij niet afleiden door “nuttige volwassen zaken”. Tegelijkertijd vergroot mijn creatieve proces ook de ruimte in mijn hoofd. Er ontstaat een opwaartse, positieve spiraal en dan maakt het ook niet meer uit of je met de kip of het ei begint, als je gewoon maar begint.
Dit onderwerp, ruimte creëren om te kunnen creëren, zal in mijn volgende blogs zeker terug komen en dan zal ik zeker mijn andere strategieën met jullie delen.