(Eigenwijs) Lentegroen
Iedere keer wanneer ik mijn huis verlaat, loop ik langs een ietwat onhandig geplaatste lantaarnpaal. En zo’n beetje iedere ochtend moet ik glimlachen tijdens het passeren van deze paal. Want onderaan deze paal groeit tussen de voegen van de tegels één dapper bosje krokussen. Eigenwijs heffen zij de kopjes op en zoekt naar de zon. En ik doe mee.
Lieve briefjes
Aan het einde van de les op één van mijn naschoolse ateliers vond ik op mijn tas een dubbelgevouwen briefje. In een kinderlijk , groep 3, handschrift stond er lieve juf. Het was duidelijk dat de betreffende leerling haar uiterste best had gedaan om op haar aller-allernetst te schrijven, ik zag gewoon voor me hoe ze, met haar tong uit de mond, in opperste concentratie had zitten zwoegen op het briefje.
Theemomentjes
Dagelijks heb ik een theemomentje. Dan zet ik een kop heerlijke thee en gebruik een echte kop. Je weet wel een echte theekop, van porselein, met oor en zonder vlekken. Ik gun mij dan ook de tijd om even te zitten en alleen maar bezig te zijn met mijn thee. Ik geniet dan van het warme gevoel van de hete kop in mijn handen, de geur van de thee, het feit dat steevast mijn bril beslaat tijdens het nemen van de eerste slok etc.
Dit kleine ritueel is een dagelijks terugkerend meditatief moment en aan te raden voor iedereen die het “te druk” heeft voor mediteren.
Lekker lezen
Als kind was ik al gek op lezen. De wereld kon vergaan, maar als ik las… dan merkte ik daar niets van. Ik kon mij volledig verliezen in de verhalen en verzon er zelf nog hele werelden bij. Deze liefde kwam een beetje in het gedrang op het moment dat ik moeder werd, ik had er een aantal jaar niet meer de energie, concentratie of tijd meer voor. Echter sinds een aantal jaar geniet ik weer ten volle van een goed boek. Ik trek me dan weer helemaal terug in de werelden geschapen door de auteurs. Het boek waar ik nu mee bezig ben? Ik weet waarom gekooide vogels zingen van Maya Angelou. Aanrader!
Onverwachte ontmoetingen
En dan kom je ineens iemand tegen die je al enkele jaren niet meer gesproken hebt, of iemand die je nog nooit eerder gesproken hebt, en het voelt of je elkaar gisteren nog zag. Het is heerlijk om dan verwikkeld te raken in een spontaan gesprek over een allegaartje aan onderwerpen. Zo raakte ik laatste op het station aan de praat met een jonge vrouw, die net als ik, de trein had gemist. We voerden een hilarisch gesprek over de eerste ontmoeting met je schoonouders en hoe je kan blunderen tijdens een sollicitatiegesprek. We waren zo geanimeerd aan het praten dat we bijna vergaten in de volgende trein te stappen.
Glittersokken
Ik heb redelijk recent ontdekt dat glittersokken een noodzakelijke aanvulling zijn op de garderobe van iedere volwassen vrouw. Ze houden je voeten warm, bevatten NUL calorieën en zorgen er ook nog eens voor dat je het leven te serieus neemt. Want wees nou eerlijk, kan jij de hele dag serieus blijven met de wetenschap dat jouw tenen wiebelen in een paar prachtige glittersokken? Ik niet.
Onverwacht vrije tijd
ik denk dat iedereen die het ouderschap combineert met een baan, studie, eigen onderneming of een combinatie van al deze zaken, zich hierin kan herkennen. Vrije tijd is dan een schaars goed en extra vrije tijd, dat is dan bijna te vergelijken met het achtste wereldwonder. Wat mij betreft staat extra vrije tijd in deze rangorde van wereldwonderen op nummer één.
Extra uitweiding lijkt mij overbodig.
Huilen van het lachen
Ken je dat, zo onbedaarlijk lachen, dat de tranen over je wangen biggelen? Die lach die dan zo diep uit je onderbuik komt, dat je bijna in je broek piest? Je houdt het hoe dan ook niet droog. Zo was ik laatst in het theater bij een cabaretvoorstelling en hield het niet droog. Ik lachte mij tranen met tuiten. Ik lachte zo onbeschaamd hard, mijn puberzoon die naast me zat schaamde zich een ongeluk. Gelukkig was het donker in de zaal.
Maar mijn stress van de voorafgaande periode, smolt als sneeuw voor de zon.
Muziek luisteren
Het gebeurt iedere keer weer, op het moment dat ik muziek luister, maar dan ook echt luister, vergeet ik de rest van de wereld. Dit werkt voor mij op het moment dat ik met de koptelefoon op in mijn bed nog een lekker muziekje luister, maar ook wanneer ik in een of ander obscuur zaaltje naar een bandje luister. De koptelefoon begon als een “noodzakelijk kwaad” aangezien niet iedereen gecharmeerd is van mijn muzikale voorkeuren, maar blijkt perfect te werken als een katalysator. Ik zit dan, waarschijnlijk doordat ik de buitenwereld buitensluit, nog sneller helemaal in de muziek. En niets laadt mijn batterijtje weer sneller op dan een lekker stevig potje punken.
Schrijven (en vooral als je dan klaar bent)
Ik hou van schrijven, dingen zo mooi mogelijk vertellen, mensen te raken en te ontroeren. Ik vind het heerlijk om vooraf na te denken, te mijmeren over verhalen, woordcombinaties en zinsconstructies. Ik word gelukkig van de flow waarin ik kan raken tijdens het schrijven. Maar het gelukkigst voel ik me als het ei gelegd is. Want dan kan ik weer opnieuw beginnen en opnieuw genieten van het hele proces.
Voel je vrij om bovenstaande “tips” te gebruiken, te combineren of totaal te negeren. Want jouw eigen weg volgen is ook zo’n ding waar je skoftig gelukkig van kan worden. Ik hoop maar dat duidelijk is dat het juist de kleine dingen zijn die het meeste geluksgevoel kunnen opleveren. Piekeren over rekeningen, dat kan iedereen, maar je ogen openhouden voor geluk… dat kan ook iedereen. Je moet alleen soms een beetje oefenen.
Waar word jij skoftig gelukkig van? Welke tips heb jij? Deel ze met ons, want geluk wordt alleen maar groter als je het deelt.
