Soms gaat het hopeloos mis. Je begint vol passie aan een nieuw project, je probeert een lang gekoesterde wens in vervulling te laten gaan, je probeert een droom te verwezenlijken en het gaat hopeloos mis. Dit overkomt de beste en mij dus ook.
Kondigde ik enige tijd geleden in mijn blog “niet denken maar schrijven” nog vol vertrouwen aan dat ik mijn schrijven serieuzer ging nemen, dat ik het avontuur aanging om een heus boek te schrijven, nou dat ging dus faliekant mis!
Braaf kroop ik iedere ochtend achter mijn laptopje om enkele
geniale en spitsvondige alinea’s op papier te zetten en zo gestaag mijn roman,
mijn grote meesterwerk te schrijven. Nou niet dus. Tot mijn grote frustratie
schreef ik mijzelf keer op keer vast en verdwaalde ik in mijn verhaal. Dan wist
ik ineens niet meer hoe mijn karakters ergens gekomen waren of kon ik niet meer
bedenken hoe ze ergens naar toe zouden gaan. Of er kwam ineens midden in een
scene een geheel nieuw personage om de hoek kijken. Wie was dat dan ineens en
wat kwam hij doen in mijn verhaal?
Ook de klassieke beginnersfout had ik gemaakt, alle karakters hadden een naam
gekregen die op de mijne leek. Behalve dat ene karakter, de antagonist, zijn
naam leek verdacht veel op de naam van die ene vervelende collega…
Ik besloot mijn magnum opus tijdelijk in de wilgen te hangen en mij eerst maar eens wat meer te verdiepen in de ambachtelijke kant van het grote mensen schrijven. Na een schrijfcursus, het lezen van diverse boeken en het verslinden van diverse YouTube filmpjes viel er bij mij het kwartje.
Er zijn “plotters” en “pantsers”. Schrijvers die alles nauwkeurig plannen, voorbereiden, schema’s maken en vervolgens deze planningen en schema’s nauwgezet volgen, en er zijn schrijvers die gewoon gaan zitten en een eind heen typen en zo een verhaal laten ontstaan.
Mijn blogs, korte verhalen en verslagen, tja die benaderde ik als een “pantser”, ik mijmerde wat en kroop vervolgens achter mijn laptop om er een geïnspireerd stukje te schrijven. En tot mijn grote schrik kwam ik nu tot de conclusie dat ik mijn grote meesterwerk ook maar iets meer moest “plotten”. Ik moest planmatig, gestructureerd, gedisciplineerd te werk gaan. Ik….. Ik met mijn creatieve, chaotische en levendige geest moest een creatief proces volwassen gaan benaderen.
Dus heb ik het klassieke 3 act schema uit de kast gehaald en alle 27 “verplichte” onderdelen van een goed verhaal in kaart gebracht. Ik schreef een complete outline, maakte een tijdbalk, schreef uitgebreide karakterbeschrijvingen, deed research naar de verschillende locaties waar het verhaal zich afspeelde en ordende al deze informatie ook nog eens in een map. Ik schafte een professioneel schrijfprogramma aan en verwerkte mijn complete outline.
Zo ontstond er een soort invuloefening waarbij van tevoren duidelijk was wat ik moest doen en ook hoeveel woorden ik gemiddeld per scene moest schrijven.
En die woorden kwamen vlotter dan verwacht.
Schreef ik mijzelf deze keer weer vast?
Tot nu toe niet en ik verwacht dat (voorlopig) ook niet te doen. Door de aangebrachte structuur is het veel overzichtelijker en is de kans op verdwalen een stuk kleiner.
Lukt het me om mijzelf aan de planning te houden?
Ja, sterker nog, ik loop zelfs een heel klein beetje voor. Ik maak planningen van 30 dagen en kan vervolgens, op basis van de voorafgaande 30 dagen, een bijgestelde planning maken voor de volgende 30 dagen.
Houd ik mij aan mijn outline?
Eh, nee, niet helemaal. Tijdens het schrijven heb ik besloten om wel alle elementen te behouden, maar de volgorde enigszins aan te passen. Hierdoor wordt het verhaal wat spannender en voelt het ook wat natuurlijker aan. Mijn aangebrachte structuur is een richtlijn en geen creativiteit dodend keurslijf.
Uithuilen en opnieuw beginnen, dat is helemaal zo slecht nog niet. Juist doordat ik mijzelf toestemming gaf om het geheel even helemaal los te laten, kon ik na een periode van reflectie weer vol goede moed opnieuw beginnen. En nu lukt het wel.
Opnieuw beginnen is trouwens één van de thema’s waarover ik met Heisha van het blog “A Thousand Little Stories“schriftelijk in gesprek ga. Want hoe begin je opnieuw? Helemaal als je leven compleet veranderd is door zaken als moederschap, verhuizen, studies, veeleisende banen etc. Hoe combineer je dat überhaupt allemaal met een creatief bestaan. Welke twijfels bekruipen ons dan, maar vooral hoe kunnen we deze twijfels overwinnen. Hoe kunnen we onze ervaringen juist in ons voordeel laten werken en er onze kracht van maken?
Dus ben je nieuwsgierig naar ons gesprek? Houd onze blogs dan in de gaten en deel jouw favoriete tips met ons.