Stilte na de storm

Follow my blog with Bloglovin

 

Lief universum,

Ik heb nu mijn 44e levensjaar afgesloten en ben vol goede moed aan mijn 45e begonnen, maar er is iets wat ik toch echt even kwijt wil.

Dat 44e levensjaar was niet bepaald mijn leukste, meest relaxte, gezelligste en makkelijkste jaar. Dit jaar stond in het teken van mijn burn-out en knokken om niet in een verlammende depressie af te glijden. Het was ook het jaar waarin ik, net toen ik weer wat opgekrabbeld was, als donderslag bij heldere hemel bijna weduwe werd. En laten we wel wezen, dat kan nooit de bedoeling zijn.

Dit afgelopen jaar heb ik veel geleerd over mijzelf, mijn angsten, mijn dromen, mijn identiteit, mijn passies en wat er voor mij echt toe doet. Ik heb mijn grenzen leren (her)kennen en ze leren bewaken. Het was een aaneenschakelingen van leermomenten en pijnlijke waarheden. Het is waar dat ik een stuk sterker uit deze strijd ben gekomen. Het is waar dat mijn zelfvertrouwen is gegroeid. Het is waar dat ik mijn creatieve bron weer herontdekt heb. Maar, eerlijk is eerlijk, het was een te stormachtig en daardoor een bij vlagen verlammend jaar.

Lief universum, kunnen we afspreken dat dit 45e jaar een stuk fijner is? Dat ik in dit jaar de vruchten mag plukken van het harde werken? Dat ik in dit jaar ook mijn rustmomenten mag pakken? Even een jaar zonder gillende sirenes en doodsangsten? Een jaartje stilte na de storm?

 

Weet je, we spreken het gewoon af. Dit jaar is een topjaar! Een jaar vol vreugde, creativiteit, gezelligheid, successen en met iedere dag een heerlijk moment van kabbelende rust. Een jaar waarin ik voldoende ruimte heb voor mijzelf en mijn groei. Een kleurrijk jaar en een vruchtbaar jaar.

Ok, af en toe een prikkelend leermomentje moet er ook zeker zijn, graag zelfs! Dergelijke momenten houden mij scherp en actief, maar we gaan niet overdrijven hè?

En mijn tegenprestatie is dat ik nu eens gewoon ga beginnen aan dat ene project wat al jaren op mijn “bucketlist” staat. Erewoord! En mocht het te lang duren voor ik daar aan begin, geef me dan maar zo’n licht prikkelend leermomentje als liefdevolle schop onder mijn kont.

 

Liefs Sasja